شاعران زبان فارسى با به کار گرفتن هنر ایهام بر وجوه هنرى سخن خود افزودهاند. خاقانى، یکى از شاعرانى است که به ایهام، گرایش خاصّى نشان داده و این گرایش یکى از دلایل پیچیدگى کلامش نیز شده است. وى، شاعرى است که با قدرت هنرآفرینى و خلاقیّت زبانى در خلق صنایع بدیعى به ویژه ایهام، توانست سبک و شیوه خاص خود را به وجود آورده، شعرش را از اشعار شاعران دیگر متمایز کند. هنر ایهام، یکى از گونههاى مهمِّ صنایع بدیعى است که به وسیله آن مىتوان به نوعى هنجارگریزى معنایى دست زد و کلام را با نوعى ابهام، همراه ساخت. نگارنده در این مقاله با نگاهى به قصاید خاقانى، هژده نوع از انواع ایهام را بررسى کرده و به همراه نمونههاى شعرى از این سخنور نامى قرن ششم، آورده است تا گوشهاى از ظرایف بلاغى و جمالشناسى شعر خاقانى را بررسى کند.