نقد بدخوانىها و تصحیح اشتباهاتى که پژوهشگران در خوانش و ترجمه دو کتیبه پهلوى ساسانى مرتکب شدهاند، انگیزه نوشتن این مقاله است. تلاش نویسنده بر این بوده است که در حدّ امکان با بهرهگیرى نقّادانه از آثار پژوهشگران پیشین درباره این دو سنگنبشته پهلوى، پیشنهادهایى بهتر پیش نهد و آن سخن به نبشتار درآمده را بهدرستى بازنمایاند. نتیجه این پژوهش، ارائه ترجمهاى است که بر پایه رعایت کامل اصول دستورزبان پهلوى استوار است. دو کتیبه بررسى شده، یکى سنگنبشتهاى است که به نام سنگنبشته سلوک شناخته مىشود و دیگرى سنگنبشته کردیر است در نقش رجب.
)