یکی از هنرنماییهای شعرا در گذشته بیان علوم و دانشی بوده که در مدارس آموخته بودند و به گونهای با تصویر آفرینی و بیان آن علوم علاوه بر مفاخره، موجب پویایی شعر میشدند و شعر عالمانه را در زمان خود به معرض نمایش میگذاشتند. نظامی از جمله اندیشمندانی است که علم نجوم را به گونهای در شعر خود منعکس کرده است، که بی اغراق میتوان وی را یک منجم دانست. از جمله مطالبی که در مطالعۀ آثار نظامی به دست آمده است بحث صور فلکی است که مطابق علم نجوم قدیم به سه دستۀ شمالی، جنوبی و استوایی تقسیم میشدند. در این مقاله ضمن معرفی این صور، بر آنیم تا بازتاب صور فلکی شمالی در شعر نظامی را با ذکر ابیات بیان کنیم.