‌سهروردی در گفت وگویی بینامتنی با ‌شاهنامه (بازتاب ‌شاهنامه در چند اثر ‌سهروردی)

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموختۀ گروه زبان و ادبیات فارسی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

چکیده

روایت ‌شاهنامه، شخصیت­ها و اندیشه­های خرد و کلانِ نهفته در بافتارِ آن در متونِ پس از این اثر، در ژانرهای گوناگون ادبی، متون تاریخی و دینی و مذهبیِ فارسیِ پس از فردوسی با رویکردهای گوناگون تداوم یافته است. ‌شاهنامه حضوری مستمر و معنادار در متن­های پس از خود داشته است. بازتاب این اثر در تمام ژانرهای ادبی و حتی غیرادبی فارسی دیده می­شود. یکی از راه­های درک متنی به وسعت، حجم و درازای عمر ‌شاهنامه پیگیریِ ارتباط، تعامل و گفت‌وگویی است که میان این متن و متونِ گوناگونِ پس‌ازآن، شکل گرفته و تداوم یافته است. در این نوشتار گفت­وگوی بینامتنی میانِ چند اثر از مصنفات شیخ شهاب­الدین ‌سهروردی (که به ادبیات عرفانی تعلق دارد) و ‌شاهنامه­ فردوسی بررسی‌شده است، به‌منظور فهمِ شکل­های این ارتباط و نحوه­ای که شخصیت، روایت و اندیشه از ‌شاهنامه به متون دیگر راه یافته، تداوم پیداکرده و حتی دگرگونی گرفته است.

کلیدواژه‌ها

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

دوره 10، شماره 35
بهار 1398
صفحه 79-104

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار